بی احترامی به پدر خیلی اوقات با پشیمانی و دلشکستگی خود فرزندان همراه هست. توهین به پدر مساوی با توهین به پایه‌های اصلی خانواده به حساب می‌آید. به علاوه بی احترامی هیچ دردی را دوا نمی‌کند و باعث بدتر شدن شرایط خواهد شد. معمولا درگیری‌ها از دوره نوجوانی شروع می‌شود، عدم درک متقابل اصلی‌ترین دلیل درگیری بین فرزندان و پدر است، اما این به معنای موجه بودن بی احترامی به پدر خانواده نیست. به منظور حل مسائل باید به دنبال راهی برای از بین بردن این فاصله کرد. در ادامه نحوه برخورد و واکنش نسبت به این رفتارها به والدین در جهت بهبود رفتارهای فرزندان‌شان آورده‌ایم. در صورتی که این راهکارها موثر نبود حتما مشاوره خانواده دریافت نمایید.

منبع : بی احترامی به پدر چه عواقبی دارد

بی احترامی به پدر و ارزش او در خانواده

نقش پدر در خانه بسیار ارزشمند و حیاتی است. برای ساختن فضای محترمانه و صمیمانه در خانه، وجود مؤثر پدر به‌عنوان مدیر بسیار اهمیت دارد. ایجاد صمیمیت و احترام متقابل میان والدین و فرزندان از وظایف پدران جامعه است. پرورش فرزندانی که از اعتمادبه‌نفس کامل برخوردار باشند بدون وجود نقش پدر، تقریباً غیرممکن است.

طبق مطالعه‌ای در وزارت دادگستری آمریکا، پدر مهم‌ترین عاملی است که تعیین می‌کند آیا کودک در آینده دست به قانون‌شکنی و ارتکاب جرم خواهد زد یا خیر؟

این پژوهش نشانه دهنده اهمیت بسیار زیاد پدران در آموزش و فرزند پروری کودکان خود است. نقشی که پدر خانواده در قانون‌مند کردن و احترام به نظم و هنجار اجتماعی دارد، با هیچ عامل دیگری قابل جبران نیست.

تمام این موارد ارزش و اهمیت وجود پدر را در خانواده‌ها به‌خوبی مشخص می‌کند. لذا جایگاهی چنین مهم نباید توسط هیچ‌یک از اعضای خانواده و در هیچ برهه‌ای از زمان، مورد توهین و بی‌احترامی قرار گیرد.

علت بی احترامی های فرزندان به پدر

برخی اشتباهات در نحوه تربیت و فرزندپروری والدین باعث تقویت و مداومت رفتارهای نادرست در کودکان می‌گردد. ازجمله این اشتباهات عبارت‌اند از:

• بی‌توجهی و نادیده گرفتن رفتارهای بی‌ادبانه کودکان
• واکنش‌های عادی و بدون سرزنش والدین به رفتارهای بی‌ادبانه فرزندان
• ناآگاهی از نحوه مناسب برخورد با این‌گونه رفتارهای ناخوشایند کودکان
• جایز شمردن بدرفتاری‌های کودکان در واکنش به اتفاقات مختلف

در برخی موارد نیز باوجود تمام تلاش‌های والدین برای تربیت صحیح فرزندانشان، بازهم در این راه شکست می‌خورند. گاهی اختلالاتی همچون بیش فعالی، اختلالات سلوک و اختلال نافرمانی مقابله‌ای از پیش در کودک شکل‌گرفته است.

در این حالت، تغییر دادن رفتارهای فرزند بسیار سخت و طاقت‌فرسا است. پیشنهاد می‌شود در این مواقع، از راهنمایی‌های مشاوران و روانشناسان حوزه کودک و نوجوان بهره بگیرید. با این کار می‌توان با روش‌هایی علمی و تأییدشده در جهت بهبود رفتارهای کودک گام برداشت.

نتایج بی احترامی به پدر

از منظر دیدگاه‌های روانکاوی، پدر مظهر قدرت و قانون است. این حضور پدر است که باعث تربیت به هنجار و اجتماعی شدن صحیح کودک می‌گردد. از منظر فروید (پدر روانکاوی)، درصورتی‌که جایگاه و نقش پدر در خانواده و به‌ویژه از سوی کودکان موردحمله و بی‌حرمتی قرار گیرد آسیب‌های شخصیتی زیادی گریبان گیر فرزندان می‌شود. ازجمله نتایج آسیب‌زا در فرزندان عبارت‌اند از:

• شکل‌گیری شخصیت هنجارشکن
• ادامه‌دار و عادت شدن بدرفتاری‌ها از سوی فرزندان
• تعمیم بدرفتاری با پدر به سایر مراجع قدرت در جامعه
• افزایش احتمال شکل‌گیری اختلال نافرمانی مقابله‌ای در فرزندان
• در موارد بسیار شدید، زمینه‌سازی برای شکل‌گیری شخصیت ضداجتماعی

نمونه‌هایی از بی احترامی فرزندان

در فرهنگ‌های مختلف، رفتارهای متفاوتی از فرزندان به‌عنوان رفتار بی‌ادبانه فرض می‌شود؛ اما در مورد برخی رفتارهای بی‌ادبانه، تمامی آن‌ها توافق نظر دارند.

برخی از رفتارهایی که در حضور والدین و به‌خصوص پدر بی‌احترامی محسوب می‌گردد، عبارت‌اند از:

• داد زدن کودک بر سر پدر
• گفتن ناسزا و کلمات رکیک
• تمسخر برخی سنت‌های خانوادگی
• توهین به برخی از ارزش‌های موردقبول پدر
• بی‌توجهی چشمگیر نسبت به توصیه‌های پدر

اکثر این رفتارها درنتیجه همان علت‌هایی است که در بالا اشاره شد، ازجمله بی‌اعتنایی به رفتارهای ناپسند کودک و عادی انگاشتن این‌گونه رفتارها. اغلب کودکان این نحوه برخورد را از طریق یادگیری مشاهده‌ای و الگوگیری از همسالان و سایر اطرافیان و نیز والدین یاد می‌گیرند.

درصورتی‌که در همان ابتدا که این رفتارهای ناپسند در کودک به چشم خورد، برخوردی قاطع با او و در فرصتی مناسب صورت گیرد، این‌گونه رفتارها تقویت نمی‌گردد. در این حالت رفتارهای بی‌ادبانه بعد از چند بار تکرار، از دایره رفتاری کودک حذف ‌شده و تداوم پیدا نمی‌کند.

واکنش‌های مناسب برای برخورد با بی‌احترامی‌های فرزند

• با آرامش ولی قاطعانه در مورد بد بودن رفتار کودک به او تذکر دهید.
• دلایل بد و ناپسند بودن رفتار کودک را به او توضیح دهید و به‌صورت منطقی با او رفتار کنید.
• به‌جای رفتار ناپسند، رفتاری مناسب را به‌عنوان جانشین به او پیشنهاد دهید.
• تا زمانی که کودک رفتار مناسب را جایگزین نکرده، اعلام رضایت و خوشنودی نکنید.

توجه داشته باشید که جایگزین کردن یک رفتار به‌جای رفتار دیگر، نیازمند تکرار و تکرار است. نباید انتظار داشت که در یک بازه زمانی چندروزه، کودک موفق به ترک کردن برخورد بی‌ادبانه‌اش باشد. در این وضعیت صبوری و واکنش درست و متناسب والدین است که اهمیت می‌یابد تا برخورد مناسب را به‌طور مکرر به کودک یادآوری کنند.

درصورتی‌که شدت رفتار ناپسند به حدی بود که کنترل و تغییر آن به‌تنهایی از عهده والدین خارج بود، بهتر از مشاوره‌های متخصصین حوزه رفتار کودک بهره‌مند شوند. پیشنهاد می‌شود مقاله اختلاف با پدر و مادر را مطالعه نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه خانواده و همسر می‌توانید در هر زمان از روز برای مشاوره خانواده تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 تماس بگیرید.